Het is een onmenselijke taak om een overzicht te maken van Joodse organisaties en NGO’s over de hele wereld: wat hun invloed is, hoe ze verweven zijn, waar het geld vandaan komt, enzovoorts. Dat Joodse organisaties machtig zijn is een no-brainer. Denk alleen al aan de ADL in Amerika en de IHRA (International Holocaust Remembrance Alliance) wereldwijd. De ADL is bijvoorbeeld bekend van ‘hate speech’ wetgeving in Amerika en de IHRA van het definiëren van “antisemitisme” inclusief bijbehorende wetgeving voor de EU – reken overigens maar dat deze site daar onder valt.
IHRA en ADL zijn grote en machtige organisaties. Je zou ze bijna overkoepelend kunnen noemen. Ze houden zich met verschillende thema’s (denk aan Joodse fronten zoals feminisme, LGBT, de Israël lobby) bezig. Er zijn ook organisaties die zich toeleggen op meer specifieke aangelegenheden. Een van deze fronten is migratie.
Er zijn tal van Joodse NGO’s die zich inzetten voor vluchtelingen of op een andere manier migratie bevorderen. Daarbij gaat het uiteraard niet om migratie náár Israël. Het gaat vooral om het bevorderen van migratie/vluchtelingenstromen naar het Westen. Een cruciaal voorbeeld is de vluchtelingencrisis van 2015.
Belangrijk om te beseffen is dat het vanaf de oprichting van de staat Israël de doctrine is geweest om Arabieren naar Europa te brengen. Dit werd geopenbaard uit vrijgegeven documenten uit de jaren ’60. De migratiestroom kwam pas goed op gang toen de “neocons” in Amerika machtig werden en via lieden als Dick Cheney hun beleid afdwongen en de VS de facto als proxy begon gebruikt te worden voor Israël haar oorlogen in het Midden-Oosten.
Uiteraard gaan Arabische migranten niet automatisch naar Europa als het hommeles is in bijvoorbeeld Syrië of Afghanistan. Ze zouden ook ergens anders naartoe kunnen gaan, bijvoorbeeld meer in de regio. Het is ook niet dat dit niet gebeurt. Turkije heeft vele malen meer Syrische vluchtelingen opgevangen dan Europa. Maar bijvoorbeeld Saoedi-Arabië heeft er zeer weinig opgevangen en Duitsland, voor een land wat zo uit de regio ligt, extreem veel: ruim een half miljoen (volgens sommige bronnen veel meer). Dat is ruim twee keer zoveel als Irak, buurland van Syrië. Over Israël zelf hoeven we het nauwelijks te hebben.
“Westerse” media zullen de vluchtelingentoestroom naar Europa afschilderen als iets normaals, noodzakelijks, “Europese waarden”, beroepen op onze empathie en wat al niet meer. Er is uiteraard niets vanzelfsprekends aan dat er zulke grote aantallen vluchtelingen je land in komen terwijl het mensen van een andere cultuur en etniciteit betreft. Nederland had er toch ook 32.000. Een kleine stad erbij.
Uiteraard gebeurt er veel politiek achter de schermen waar men uiteindelijk geen weet van heeft. Een complete beschrijving, in dit geval van hoe deze geplande migratie in gang is gezet, is praktisch niet te doen. We zullen in dit artikel wat (Joodse/joodse) organisaties beschrijven die in ieder geval hier een rol in spelen. De focus ligt op 2015, maar de storm is anno 2022 allesbehalve gaan liggen.
IsraAID
IsraAID, opgericht in 2001, is volgens wikipedia een overkoepelende organisatie van meer dan 35 Israëlische NGO’s. Onder deze NGO’s vallen onder andere B’nai B’rith International (een zeer machtig netwerk wat ook de ADL heeft opgericht), het Jeruzalem Aids Project, Verenigde Joodse Gemeenschappen (UJC), Joint Distribution Committee (JDC), A Child’s Heart, de Israëlische Vrienden van Tibet en Hulp Zonder Grenzen (AWB). Dit zijn er vooralsnog geen 35 en het lukt me tot nu toe niet de complete lijst te vinden.
Op haar site zegt de organisatie onder het menu “what we do” actief te zijn in “emergency response” een soort noodhulp dus, “Recovery & Preparedness” denk aan herstel na calamiteiten en “Refugees & Forced Migration”. “Forced Migration” kun je met de hierboven beschreven kennis over Israëls doctrines dus opvatten als het moedwillig niet-Westerse migranten naar Europa brengen voor politieke doeleinden. Uiteraard bedoelen ze dat er hier niet letterlijk mee.
IsraAID is in verschillende delen van de wereld actief. We focussen ons nu op de rol in Europa. Volgens haar eigen site is ze in twee Europese landen actief: Griekenland en Duitsland. Het zijn overigens twee landen die in gigantische zin te verduren hebben onder migratie. In Duitsland heeft IsraAID een eigen tak opgericht. Overigens is IsraAID ook in de VS actief, maar dat valt hier buiten de scoop.
Laten we eerst naar Griekenland kijken. De activiteiten van IsraAID vallen daar overduidelijk onder hun tak “Refugees & Forced Migration”. De site zelf windt er geen doekjes om dat het migratie, dus permanente vestiging tot doel heeft. https://www.israaid.org/media/israaid-on-the-ground-in-greece-and-serbia-croatia/ In Griekenland en trouwens ook in Servië en Croatië bood het in 2015 medische en psychologische hulp voor vluchtelingen.Het gaat om grote aantallen vluchtelingen, op de pieken zo’n 11.000 per dag waar IsraAID steun aan bood. Het gaat dus om grootscheepse operaties.
Uiteraard was/is de organisatie ook in het kamp Moria actief op Lesbos. Het biedt zowel materiële als psychologische steun voor de vluchtelingen. Net als in Duitsland lijkt IsraAID een aparte tak te hebben in Griekenland maar de site doet het niet, dus is het mij niet zeker dat het bestaat.
Een fotoreportage, en dan vooral de commentaren erbij, laat zien dat IsraAID als doelstelling dus permanente vestiging heeft van de vluchtelingen in Europa. Daar maakt het sowieso met “Forced Migration” geen geheim van. Er wordt uitgelicht wat voor dromen de migranten hebben om hun kinderen te laten studeren en hoe het hek op de grens de barrière is tussen droom en werkelijkheid. Er wordt geen aandacht besteed aan het idee dat vluchtelingen eventueel weer terug zouden (willen) keren naar Afghanistan, Irak en Syrië.
Duitsland
Wie op de site van IsraAID Germany kijkt, ziet als eerste dat deze organisatie helpt met de Oekraïense crisis en met steun voor de Duitse (!) bevolking n.a.v. de overstromingen in Noordrijn-Westfalen. Op de site wordt letterlijk níet vermeld dat deze tak van de organisatie is opgericht naar aanleiding van de “vluchtelingencrisis” in 2015/16. Het heeft een hele mond vol over allerlei andere activiteiten; overigens ook veel buiten Duitsland, wat me wat vergezocht lijkt.
Tussen de regels door lees je op de site echter dat het naast om het bevorderen van geestelijke gezondheid van vluchtelingen gaat om integratie en participatie (en ‘empowerment’) van de vluchtelingen. De organisatie zegt ook ” van hun eigen programma’s afgestudeerden met een vluchtelingenachtergrond in dienst te hebben” en daarmee te werken naar “diversiteit, integratie, participatie en duurzaamheid”. “Duurzaamheid” lijkt me dan vooral betekenen dat het gaat om duurzaam, langdurig of beter gezegd definitief verblijf en participatie van vluchtelingen in Duitsland.
Volgens de CEOs van IsraAID Yotam Polizer en Navonel Glick loopt hun organisatie voorop als het gaat om het managen van de wereldwijde vluchtelingencrisis. Sinds 2015 heeft de NGO in alleen al Griekenland en Duitsland meer dan 100.000 vluchtelingen medische, psychosociale en educatieve steun gegeven.
Angela Merkel, toenmalig bondskanselier, heeft de directeur van IsraAID Duitsland, Gal Rachman, in 2018 de ‘integratie-award’ gegeven als erkenning voor zijn werk met Syrische, Afghaanse en Irakese vluchtelingen. Dit zegt vooral veel over hoe machtig het Jodendom in Duitsland is, maar ook veel over hoe grootschalig en ‘effectief’ het werk van IsraAID Duitsland is.
IsraAid werkt in Duitsland samen met, of beter gezegd onder hoede van de ZWST (Zentralwohlfartsstelle der Juden in Deutschland) en zit gevestigd op de Friedrichstrasse 127, 10117 Berlijn. De directeur van zowel IsraAid Duitsland als ZWST is Aron Schuster. Andere vertegenwoordigers zijn Deirdre Berger en Dr. Maria Böttche
De Israëlische krant Times of Israel bericht dat de ZWST ook betrokken is bij het opzetten van reddingsacties van bootvluchtelingen op de Middellandse zee, via de NGO SOS Mediterannée (hoofdkwartieren in Duitsland, Frankrijk, Italië en Zwiterserland). De ZWST financiert, samen met andere NGO’s de acties van het reddingsschip The Ocean Viking. Dit schip pikt vluchtelingen in nood op en heeft ze al gebracht naar Frankrijk, Duitsland, Ierland, Italië, Luxemburg, Portugal en Roemenië. David Starke is de CEO van SOS Mediterannée. Het is niet duidelijk of hij ook Joods is, al komt hij me wel zo over
.Het artikel ziet de actie vanuit Joods perspectief als politiek koorddansen: er wordt erkend dat migranten vaak juist antisemitisch zijn. Aron Schuster van de ZWST lijkt zich daarvan bewust te zijn en ook van de toename van populistisch rechtse denkbeelden in Duitsland. Overigens zegt Laura Cazés, van het ZWST, dat migratie altijd al – zelfs sinds voor de tweede wereldoorlog – een belangrijk thema voor deze organisatie is geweest. Ironisch genoeg noemt ze als voorbeeld dat de ZWST gevluchte Joden uit Oost-Europa hielp met de migratie naar Duitsland.
Hebrew Immigrant Aid Society
Nog zo een grote NGO in de vluchtelingenwereld is HIAS. Volgens de eigen site “helpen ze al meer dan 130 jaar vluchtelingen een nieuw leven op te bouwen in veiligheid en waardigheid”. Ze zijn over de gehele wereld actief; dus ook in wat zij “Eurazië” noemen (lopen ze op bepaalde politieke zaken vooruit?).
Ver voor het huidige “Oekraïense conflict” waren ze al in dat land actief, maar dan met name om vluchtelingen uit andere landen die naar Oekraïene waren gevlucht te ondersteunen. Denk aan landen als Afghanistan, Syrië, Somalië en voormalige Sovjet-republieken.
Momenteel zijn ze extra actief voor Oekraïense vluchtelingen. Wat opvalt is dat de focus vaak ligt op het helpen om mensen een nieuw leven op te bouwen in een nieuw land en er niet zozeer, of beter gezegd helemaal niet wordt gedacht vanuit het idee dat gevluchte mensen weer terug zouden moeten keren. Met de situatie in Oekraïene is het niet ver gezocht dat er, net als in 2015 Joodse/joodse politieke belangen op het spel staan als het gaat om de Slavische bevolking uit Oekraïene te verdrijven, maar deze agenda valt hier buiten de scoop.
In Griekenland is HIAS actief om vluchtelingen van juridisch advies te voorzien, teneinde een nieuw leven op te bouwen of voor gezinshereniging. Daarnaast gaan ze zelfs zover dat ze actief achter plegers van zogenaamde “hate crimes” tegen vluchtelingen aan gaan en hebben ze volgens hun eigen site zekere campagnes tegen “xenofobie”. Hierin lijken ze een stuk verder te gaan dan hun concullega’s van IsraAID. Ten slotte bieden ze ook mentale ondersteuning voor vluchtelingen en werken ze er aan om de omstandigheden in Griekenland blijvend te verbeteren.
De directeur van HIAS Griekenland is Vassilis Kerasiotis. Op de site wordt vermeld dat sinds 2015 600.000 vluchtelingen via Griekenland hun weg naar Europa hebben gevonden. Laat overigens even tot je doordringen dat dit absoluut niet ok is.
Een ander Europees land waar HIAS naar eigen zeggen nog actief is, is Oostenrijk, zij het middels een wat gecompliceerde constructie. In Oostenrijk heeft HIAS, zo beweert het, een Resettlement Support Center. Hiermee wordt geregeld dat “asielzoekers in Israël en religieuze minderheden in Iran” naar Amerika kunnen emigreren als vluchtelingen.
Ten eerste kun je je dan afvragen waarom Israël die asielzoekers niet zelf neemt, ten tweede waarom religieuze minderheden in Iran per se naar Amerika zouden moeten en ten derde waarom dat via een schimmige organisatie in Wenen en Tel Aviv zou moeten. Antwoorden hierop blijven ze ons schuldig. De land directeur van Oostenrijk is Emily Russ.
Last but not least heeft HIAS nog een kantoor in Brussel. Dit lijkt meer het administratieve centrum van de organisatie haar activiteiten in Europa te zijn. Echter worden er ook activiteiten in landen als Tsjaad en Peru gecoördineerd. Maar denk bijvoorbeeld ook aan het opzetten van kantoren in Moldavië, Roemenië en Polen voor de opvang van Oekraïense vluchtelingen.
De directeur van HIAS Europa is Ilan Cohn
Verder zijn boardmembers:
Ruth Ringer, Bill Echickson (een oprichter van International Jewish Centre of Brussels, https://www.linkedin.com/in/billechikson/)
Donatella Soria, Jonathan Faull (https://twitter.com/FaullJonathan, https://www.brunswickgroup.com/jonathan-faull-i6188/)
Yohan Benizri, verbonden aan het World Jewish Congress
Staff:
Celia Gomez, Katharine Woolrych, Cristian Comolli, Liora Jaffe, Estelle Cincinatis, Meiron Avidan, Sarah Hannant
Het blijkt dat veel van de board- en staff-leden in Brussel zitten en/of verbonden zijn aan machtige Joodse organisaties (zoals het World Jewish Congress)
JCORE
Een andere grote speler binnen de wereld van Joodse NGOs die voor vluchtelingen in Europa opkomen is JCORE, wat staat voor Jewish Council for Racial Equality, gevestigd in Londen. Hoewel het op de site maar beperkt duidelijk wordt wat JCORE concreet faciliteert en op wat voor schaal, is het in ieder geval duidelijk dat ze zich hard maken voor:
-vluchtelingen dokters steun geven om aan het werk te komen in het VK.
-tegengaan van ‘racisme’
-voor vluchtelingen in het algemeen restricties tegengaan om in het VK te mogen werken.
-campagne voeren tegen het Britse plan om vluchtelingen naar Rwanda over te brengen (Een plan wat overigens m.i. maar een schijnvertoning is)
-het “JUMP” project waarbij vluchtelingenkinderen gematcht worden met jonge Britten, een soort buddy project. Overigens bleek in Nederland dat soortgelijke projecten tot grote problemen leiden.
-psychologische steun/therapie bieden aan vluchtelingen met trauma’s
-Dialoog: zowel tussen ‘zwarten, Aziaten en Joden’ als interreligieus tussen Moslims en Joden
Ook zegt de site dat JCORE “voorziet in een Joodse aanwezigheid in mainstream organisaties en campagnes”. Ze zien zichzelf als de leidende organisatie van de Joodse gemeenschap en haar rol in de samenleving en ze zijn, aldus de eigen site, “de enige Joodse anti-racisme organisatie (er zijn er nogal veel dus ~DNK) die expliciet de link legt tussen racisme en houdingen t.o.v. asielzoekers.” Ook helpt de organisatie Joodse kinderen om de connectie te zien tussen hun Joodse identiteit en het tegengaan van racisme, daarmee dus veronderstellende dat die connectie er is.
JCORE heeft verschillende campagnes en spin-offs opgericht, die met name in het VK actief zijn maar ook daarbuiten. Een voorbeeld is het initiatief “Support Refugees“, wat ook in bijvoorbeeld Calais actief is. Dit is opgericht i.s.m. West London Synagogue of British Jews, JLGB (Jewish Lads Girls Brigade) en Jewish Social Action Forum.
De website is opgericht onder auspiciën van de “Jewish Communal Taskforce for Refugees”, waarvan dan weer een hele waslijst Joodse NGO’s lid is. Ik ga ze niet allemaal benaderen omdat het wat eentonig wordt. Vooralsnog de lijst:
Board of Deputies
Jewish Council for Racial Equality (JCORE)
Jewish Leadership Council
Liberal Jewish Synagogue Drop-In
Mitzvah Day
Rene Cassin
West London Synagogue
Union of Jewish Students
World Jewish Relief
en wordt gesteund door onder meer:
Liberal Judaism
Masorti Judaism
Movement for Reform Judaism
Office of the Chief Rabbi
United Synagogue
Zoals ik al eerder zei: het is onmogelijk om alle organisaties samen te vatten. Het zijn er te veel. Besef wat voor grote sommen geld en menselijke inspanning hier allemaal naartoe gaan. En dat het dus niet voortkomt uit een barmhartigheid. In dat geval zou Israël zelf ook vluchtelingen opnemen en/of zouden de NGO’s zich daarvoor sterk maken.
Teruggaande naar JCORE: een campagne die ze recentelijk zijn begonnen is: “Lift the Ban”, inclusief eigen website weer. Waarop onder andere wordt beweerd dat vluchtelingen willen werken en goed voor de economie zijn. En zo hebben ze nog wel wat campagnes. ALs je maar lang genoeg op zulke sites zit (heb ik gedaan), word je een beetje moe van al die enthousiaste slogans om het vluchtelingenbeleid te “versoepelen”.
Er wordt geen geheim gemaakt van dat de groep lijntjes met de Britse politiek heeft: Rabbijnen en JCORE hebben onlangs de Britse “minister voor vluchtelingen” Lord Harrington (ook Joods) ontmoet. Verder geeft JCORE als recent nieuws dat het gaat samenwerken met het hierboven beschreven HIAS.
De mensen achter JCORE
Edie Friedman – Oprichter en directrice:
Brian Douieb, Jack Kushner, John Schlackman, Adam Rose (tevens actief bij Masorti Judaism en B’nai B’rith Hillel Foundation), Karen Goodman, Anna Lawton (ook actief bij All People All Places en Commonwealth Jewish Council en Limmud), Rebecca Heller, David Thompson (ook actief bij One to One Children’s Fund), Sarah Isal (https://www.linkedin.com/in/sarah-isal-294b1117/)
Patrons/sponsors, waaronder niet de minste namen zich bevinden
Geoffrey Bindman, Rabbijn Charlie Baginsky, Sir Trevor Chinn CVO, Lord Dubs, Rabbijn Joseph Dweck, Rabbijn Laura Janner-Klausner, van wie haar vader in opspraak kwam wegens een pedofilie-schandaal, Francesca Klug, Opperrabbijn van de Gemenebest Ephraim Mirvis, Rosalind Preston, Richard Stone, Rabbijn Jackie Tabick, Rabbijn Jonathan Wittenberg, Lord Justice Woolf
Bij JCORE en haar leden/patrons vallen twee dingen op. Hoewel zeker niet uitsluitend, hebben veel leden iets met liberalere vormen van Jodendom. Rabbi Janner-Klausner is daarbij het meest eruitspringende voorbeeld. Daarnaast is er veel met “interreligieuze dialoog” gemoeid. Vooral met Moslims, maar ook met Christenen. Op de JCORE site, maar ook als je leest waar de meeste boardmembers/patrons zich voor inzetten.
Aan een dergelijke dialoog zit vanuit het Jodendom vaak een agenda, die uiteindelijk moet resulteren in de noachiede wetten (Noahide Laws), maar dat valt hier buiten de scoop (de ernst hiervan kan overigens moeilijk overschat worden en het is een drijfveer achter de huidige Islamisering van het Westen en andere delen van de wereld).
Hoe dan ook is het strikt genomen onlogisch om zowel liberaal (Joods) te zijn en daarnaast juist Moslims, wie vaak juist zeer conservatieve waarden erop na houden, te importeren. Maar daar komt dan ook de aap uit de mouw: er zit een onderliggende agenda achter, die tegen de inheemse bevolking van in dit geval het VK is. Zowel het prediken van homoseksualiteit e.d. als het omvolken met niet-Westerse Moslims verstoort de Britse/Westerse gastsamenleving op grote schaal.
De Nederlandse situatie
We hebben tot zover het topje van de ijsberg laten zien van de activiteiten van Joodse vluchtelingenorganisaties in met name Duitsland, Griekenland en Engeland. De vraag is uiteraard hoe deze invloed in Nederland is. We kunnen op de website van de Liberaal-Joodse gemeente de volgende tekst vinden:
CJO en vluchtelingen
CJO wil genereus vluchtelingenbeleid (overgenomen van JONET)
“Het Centraal Joods Overleg (CJO) wil dat de Nederlandse regering een ruimhartig vluchtelingenbeleid toepast. “Wij mogen niet wegkijken van het lijden van de enorme stromen vluchtelingen die Europa binnen willen komen. Niet als Nederlanders en niet als Joden”, zegt voorzitter Ron van der Wieken van het CJO. Het Joodse volk weet als geen ander wat het is om vervolgd te worden en te moeten vluchten, zo stelt hij. Joodse organisaties zullen de oproep van het CJO aan de regering steunen waar ze kunnen.
‘Alleen al doordat wij wéten wat het betekent om weerloos verdreven te worden van huis en haard en overgeleverd te zijn aan de goede wil, of het ontbreken daarvan, van de medemens, dienen wij ons te ontfermen over de vreemdeling in ons midden die ondersteuning nodig heeft’, zo schrijft Van der Wieken in een persbericht (Ok, vertel het tegen Israël nogmaals -DNK). Wel is er zorg over de houding van een deel van de vluchtelingen tegenover Joden. ‘Wij zijn ons ervan bewust dat een deel van de vluchtelingen uit het Midden-Oosten zeer negatieve gevoelens over Joden koestert. Dat baart ons zorgen. Niettemin mogen wij Joden degenen die in nood zijn en vluchten voor grof geweld onze steun niet onthouden.’
Het CJO maakt overleg over zaken van algemeen Joods belang tussen Joodse organisaties in Nederland mogelijk. Bij de organisatie zijn aangesloten: het Nederlands-Israëlitisch Kerkgenootschap (NIK), Portugees-Israëlitisch Kerkgenootschap (PIK), Nederlands Verbond voor Progressief Jodendom (NVPJ), de Federatie Nederlandse Zionisten (FNZ), het Joods Maatschappelijk Werk (JMW), het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI), de Nederlands Joodse Jeugd (NJJ) en de Stichting Bij Leven en Welzijn (BLEW). Het CJO zorgt voor het bewaken van en het opkomen voor de rechten en belangen van de Joodse gemeenschap in Nederland. De organisatie praat met de overheid, politieke partijen en relevante maatschappelijke organisaties.
Eerder al drong het Belgische Forum der Joodse Organisaties (FJO) bij de Belgische overheid aan op ‘het voeren van een ruimhartig toelatingsbeleid voor de vluchtelingen die thans aan middeleeuwse gruwelen trachten te ontkomen’. In een persbericht verklaarde de koepelorganisatie ‘met afschuw en medeleven’ kennis te nemen van het lot van de vluchtelingen uit Arabische landen die ‘na mensonterende ontberingen trachten een veilig heenkomen in Europa te zoeken’.”
Uit dit fragment komt in ieder geval de nadruk op noodhulp aan vluchtelingen naar voren in plaats van de focus op permanente vestiging. En er wordt erkend dat vluchtelingen vaak een negatieve houden tegenover Joden hebben. Uiteraard wordt hier ook weer de “wij Joden weten hoe het is om op de vlucht te zijn” kaart getrokken, om te veinzen dat deze zogenaamde barmhartigheid uit solidariteit komt.
Wie in de archieven graaft van het Nederlands-Israëlitisch Kerkgenootschap (NIK) vindt een artikel uit 2015 over de vluchtelingencrisis, geschreven door rabbijn Evers, die in 2021 naar Jeruzalem vertrok.
Opvallend aan dit artikel is dat Evers, hier uitgebreid op de NPO, het antisemitisme vanuit de Moslimgemeenschap in Europa noemt als een reden om te vertrekken, of in ieder geval als problematisch. Hij ziet echter de haat van Moslims tegen Joden als een vervulling van een zekere profetie, waarna de Messias kan komen.
Evers roept echter in een ander artikel Europa op tot het opnemen van (met name Islamitische) vluchtelingen. Wederom, op zijn minst een opvallende paradox. Het artikel vertoont een foto van Rabbijn Evers samen met de rabbijnen Goldschmidt (opperrabijn van Moskou, tevens hoofd Conference of European Rabbis, nu in ballingschap) en Fiszon met EU vice-voorzitter Frans Timmermans.
Evers is sowieso een prominent figuur in Nederland. Hij bood (samen met vertegenwoordigers van het Christendom en de Islam) een ‘samenlevingscontract‘ aan aan de voorzitter van de tweede kamer na de moord op Theo van Gogh (besef ook even hoe volkomen misplaatst en respectloos). Het staat vol met platitudes als dat Nederland een “samen-voor-elkaar” land is.
Rabbijn Evers ziet dus de Islam aan de ene kant als een gevaar voor Joden, maar aan de andere kant werkt hij er wel mee samen en zorgt hij ervoor dat er meer Moslims naar Europa komen. Men krijgt de indruk dat de Islamisering niet alleen plaatsvindt vanuit een vijandigheid naar Europa maar ook om de alia te stimuleren, de migratie van Joden naar Israël. Hoe de Joodse/zionistische plannen er precies uitzien heeft uiteraard een artikel an sich nodig.
Het NIK windt er geen doekjes om goede banden te hebben met de Nederlandse politiek. In dit artikel worden onder andere Groenlinks, VVD, SP en CU genoemd. Ook stond het NIK, volgens de eigen site, aan de basis van tal van organisaties, waaronder het Overleg Joden en Christenen (OJEC) en participeert het in het Overleg Joden Christenen Moslims (OJCM). Het zijn vergelijkbare tendensen als bij JCORE.
Internationaal is NIK aangesloten bij European Jewish Congress en World Jewish Congress, waar volgens wikipedia de Rothschilds een belangrijke rol vervullen. Dit laat maar zien hoe Joodse clubs verbonden zijn met elkaar over de hele wereld, in een zekere hiërarchie.
Rabbijn Evers en het NIK zijn maar één voorbeeld van hoe Joodse clubs verweven zijn in een beleid om migratie vanuit het Midden-Oosten naar Nederland te bevorderen. De andere genoemde clubs, hoewel minder expliciet, hangen dezelfde agenda aan. Op de site van de Liberale Joodse Gemeente (LJG) staat het volgende artikel waarin rabbijn Menno ten Brink stelt dat liberale Joden moeten bijdragen aan ‘tikkun olam’ (het helen van de wereld) om de messiaanse tijd dichterbij te brengen.
Onderdeel van deze ‘messiaanse tijd’ is dat volgens Jesaja 2:4 “haat, intolerantie en oorlog zullen ophouden te bestaan”. Het is niet vergezocht om in deze context open grenzen te bepleiten. Merk op wat voor mooie woorden vaak worden gebruikt voor de meest maatschappelijk verstorende/destructieve zaken zoals in dit geval massa-immigratie.
IJsland
Een zeer tekenend voorbeeld voor de verwevenheid van vluchtelingenbeleid en Jodendom vertoont zich in IJsland. IJsland was tot voor kort het enige Europese land zonder synagoge of rabbijn. Hier is sinds 2018 verandering in gekomen toen rabbijn Avi Feldman zich met zijn gezin in het land vestigde en er een Chabad centrum begonnen is.
Een week later riep deze rabbijn op aan de IJslandse bevolking om meer voor vluchtelingen te doen. Het desbetreffende artikel op mbl.is is na negatieve commentaren weer verwijderd maar er zijn nog wel screenshots van gemaakt.
Ik nodig de sceptische lezer van dit blog uit om eens na te denken hoe ‘goed’ of ‘barmhartig’ het eigenlijk is om vluchtelingen naar IJsland te brengen. Het is een vrij koud land, met een vrij gesloten cultuur, die ver afstaat van niet-Westerse culturen. Is het ‘goed’ om Arabieren en Afrikanen hierheen te brengen? Wat kunnen we nog voor campagnes meer verwachten? “Siberië heeft te weinig diversiteit”, “Nova Zembla moet meer voor vluchtelingen doen”?
Historische context
Dat Joden zich sterk maken om (niet-Westerse) vluchtelingen naar Europa/het Westen is een vrij recent fenomeen. Wanneer je eenmaal doorhebt dat het doel niet zozeer is om “vluchtelingen”, voor zover je ze al zo kunt noemen, te helpen maar eerder om de bevolkingssamenstelling van het Westen te veranderen, wordt het interessant in wat voor historische context dit te plaatsen is. En zoals zovaak met dergelijke thema’s, is het een stuk erger dan je had verwacht.
Er is een lange geschiedenis van Joden die Moslims Europa doen binnendringen. Uiteraard gebeurde dat vroeger niet door te vertellen dat het ‘vluchtelingen’ zijn, dat werkte toen waarschijnlijk nog niet zo goed.
De (controversiële) historicus en expert op het gebied van Joodse mythologie en doctrines Christopher Jon Bjerknes geeft in zijn boek “Beware the World to Come1” een interessant overzicht van de rol van de Joodse hand in het oprukken van de Islam (denk aan de Moren en Ottomanen) naar Europa. Hij documenteert uit Stanford J. Shaw zijn boek The Jews of the Ottoman Empire and the Turkish Republic2 verscheidene oorlogscampagnes waarin Joden Moslims hielpen het huidige Turkije te veroveren van de Byzantijnse Christenen in de 14e eeuw. De Joden openden de poorten van Constantinopel voor Islamtische aanvallers onder leiding van Mehmed II in 1453. Dergelijke voorvallen gebeurden in de 16e eeuw in o.a. Rhodes, Boeda en Pest, Belgrado, Irak, Iran, Azerbeidjan en Jemen.
Dichter bij huis was er al eerder, begin 8e eeuw een Joodse hand in de Moorse invasie van Spanje. Joden verraadden de Christenen en lieten de Moslims binnen in verschillende steden in Spanje, en hadden hen ook al eerder aangemoedigd Spanje binnen te vallen (doet me denken aan Joden die vandaag de dag en gedurende de 20e eeuw aanmoedigen tot oorlogen).
Hitler klaagde in Mein Kampf ook al dat de Joden “Negers naar het Rijnland” hadden gebracht, ten gevolge van de Eerste Wereldoorlog. Na de Tweede Wereldoorlog heeft heel Noord-West Europa kennisgemaakt met grote golven van niet-Westerse migranten, hoofdzakelijk Moslims. Terwijl de migratie nu vooral met het narratief “vluchtelingen” wordt volbracht was “gastarbeiders” in de jaren ’60-’90 het gangbare verhaal.
Het ligt hier buiten de scoop van het artikel, maar het is niet vergezocht om de Joodse hand in deze golven van migratie te zien: Joden waren (zijn) gigantisch oververtegenwoordigd in zowel de Amerikaanse regering als in de Sovjet-Unie, en later in de EU, kort gezegd de overwinnaars van de tweede wereldoorlog.
De geschiedenis laat hoe dan ook zien dat er een Joodse gewoonte bestaat om het ene volk het territorium binnen te krijgen van het andere volk, uiteindelijk uiteraard met een eigen agenda erachter. Het is een eigenaardige manier van doen/denken, en het lijkt vrij diep te zitten, je zou bijna zeggen instinctief. Zie bijvoorbeeld dit artikel uit 2015 van een Joodse professor, die onironisch oproept de “vluchtelingen” (zijn aanhalingstekens) naar IJsland te sturen, als wraak voor diens Israël-boycot.
Of nog bizarder: een Joodse onderminister zei op een bijeenkomst dat Israël het land van de Joden is en als hij een knop zou hebben om alle Arabieren in een keer van Israël naar Zwitserland (waarom Zwitserland? -DNK) te brengen, hij die zou indrukken. De auteur kan best meevoelen met deze onderminister dat hij graag onder zijn eigen mensen leeft. Het komt mij echter vreemd voor dat je mensen niet alleen weg wil hebben, maar ook per se iemand anders ermee wil opzadelen.
Demografie is voor Israël een zeer belangrijk uitganspunt. Ze begrijpen daar hoe bepalend dit is beter dan wie dan ook. En passen deze kennis helaas niet alleen toe op hun eigen land maar ook op andere landen. Naast blanken hebben ook andere volken het dankzij Joods toedoen – hun rol soms zeer ver op de achtergrond – moeten ontgelden. Het is belangrijke context om de vluchtelingen NGO’s in te plaatsen. Het wordt steeds duidelijker dat ze uiteindelijk een kwaadaardig doel dienen. Het is tijd dat we door de leugens en mooie woorden heen prikken.
Voor veel mensen is het lastig om zich open te stellen voor het idee dat bepaalde zaken in de wereldpolitiek niet organisch gebeuren. Dat hier een Joodse hand achter zit is al helemaal moeilijk. Niet alleen vanwege het zorgvuldig gecreëerde taboe om dit te denken, maar ook omdat het lastig voor te stellen is hoe geraffineerd de Joodse samenwerking plaatsvindt over de hele wereld.
Uiteraard gaat de kwaadaardigheid van hun agenda ten slotte ook menig pet te boven. Zelfs ik, en ik heb me er meer in verdiept dan goed voor een mens is, heb niet het idee dat die ooit echt tot me door zal dringen, of dat ik het mensen duidelijk zou kunnen maken. Dan heb ik het uiteraard niet alleen over het overspoelen van het Westen met niet-Westerse vluchtelingen, maar het maakt wel deel uit van die agenda.
Dit stuk moet niet als een beschuldiging aan alle Joden gezien worden. Sterker nog, ik denk oprecht dat er mensen van Joodse komaf zijn die juist tegen dit vluchtelingenbeleid zijn, omdat zij de dupe worden van toenemend antisemitisme van Islamitische immigranten. Hier zijn veel van de NGO’s zich echter van bewust. Mijn overtuiging is dan dus ook dat er uiteindelijk óók, naast de etnische strijd tegen de Europese volken, een langetermijndoel is om Joden naar Israël te doen migreren. De rabbijnen Evers en Goldschmidt hebben al het goede voorbeeld gegeven, wat tenslotte wordt opgedragen door de Bijbel.
Tot slot
Het spreekt voor zich dat we deze agenda niet mogen laten voortduren. Helaas ziet het er alleszins naar uit dat het de komende jaren alleen maar erger wordt.
Houd Israël’s doctrines in het achterhoofd. Deel dit artikel met iedereen! Mensen moeten wakker worden.
We sluiten het af met wat video’s van rabbijnen die hun licht op de zaak laten schijnen:
Noten
- Christopher J. Bjerknes, Beware the World to Come, second edition (2020) P. 74
- Stanford J. Shaw, The Jews of the Ottoman Empire and the Turkish Republic, London, 1991, pp 25-36
De Naakte Keizer 
Geef een reactie